تأثیر هشت هفته تمرین ریباندتراپی و پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با تأکید بر تیپ بدنی

): ام اس یا همان مولتیپل اسکلروزیس بیماری دستگاه عصبی است که باعث تخریب پیش رونده مغز و نخاع می شود و شیوع نسبتاً زیاد و سیر طولانی بیماری باعث شده تا ام اس مورد توجه بسیاری از محققان و پزشکان قرار بگیرد. از عوارض ام اس کاهش تعادل، اسپاسم عضلات، کاهش دامنه حرکتی مفاصل و ضعف عضلانی است که با روش های درمانی و مکمل قابل بهبود است. ریباندرتراپی، استفاده درمانی از ترامپولین برای افراد با نیازهای ویژه و قابلیت های خاص است و تمرین پیلاتس، از مجموعه تمرین های ورزشی تخصصی تشکیل یافته است که جسم و ذهن را به گونه ای درگیر می کند که قدرت و استقامت تمام اعضای بدن را به طور هم زمان افزایش و عمیق ترین بخش عضلات بدن را مورد هدف قرار می دهد. مروری بر تحقیقات نشان می دهد پژوهشی که تأثیر ریباندتراپی و پیلاتس را بر تعادل زنان مبتلا به ام اس بررسی نموده باشد یافت نشد. از این رو هدف از انجام این تحقیق تاثیر هشت هفته تمرین ریباند تراپی و پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با تاکید بر تیپ بدنی بود.45 بیمار به صورت تصادفی(15 نفر در گروه ریباندتراپی، 15 نفر در گروه پیلاتس و 15 نفر در گروه کنترل) انتخاب شدند و به مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه به تمرین پرداختند. تعادل ایستا(تست برگ) و تعادل پویا(تست تی.جی.یو.جی) قبل و بعد از اعمال دوره برنامه تمرین ارزیابی شد و از روش هیث کارتر جهت بررسی تیپ بدنی استفاده شد. با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف نرمال بودن داده ها بررسی و آن گاه آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی شامل t همبسته برای مقایسه درون گروهی و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه جهت مقایسه برون گروهی در سطح 0.05 اجرا شد. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین ریباند تراپی و پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با تأکید بر تیپ بدنی تأثیر گذار است.